67
چون قلههای آسمان به هم برآید خانهی مرا بامی خواهد بود / غزاله رضایی
با عکسهای موزاییکهای خانههای جاسم غضبانپور به درونِ خانه/ویرانههای خرمشهر راه مییابم. خانههایی که حالا تنها تَهرنگ آنها باقی مانده و بس. بیهیچ دیواری و آسمانهای. جاسم غضبانپور این عکسها را از پسِ باران زمستان 1362 گرفته، بارانی که خاکها را شسته و رُفته. ردّ خانههای پنهان را عیان کرده. عکاس به خانهاش ـ خرمشهر ـ بازگشته. در این خانه مأمنی نیافته. او در این بازگشت به جستوجو و ثبت خانههای خویشاوندان و همشهریهایش رفته. خانهای که اِشغال شد. ساکنین و صاحبانش دست از آن شستند. خانهای که ویران شد و آزاد. ...