بی‌واسطگی و وساطت‌گری

در خصوص هنر و فلسفه، فیلسوفان ایدئالیست آلمانی و نویسندگان رمانتیک اولیه هر یک برداشت‌های خاص خود را داشتند. این برداشت‌ها را می‌توان، تا حدی کمابیش خام، برحسب پاسخ‌های آنها به مقوله‌ی «بی‌واسطگیِ» غیرمفهومیِ مستتر در ایده‌ی احساس تقسیم‌بندی و از هم تفکیک کرد. همان‌گونه که در ادامه خواهیم دید، تقسیم‌بندی مورد اشاره در اصل تقسیم‌بندی در خصوص محدوده و ماهیت تفکر مفهومی است. در اینجا تنش بین احساس [ملموس] و مفاهیم [انتزاعی] در قالب تلاش برای غلبه بر شکاف دکارتی بین جهان ذهنیِ تفکر و جهان عینی بروز و ظهور می‌یابد.