نگاهی به کارهای شیرین نشاط در موزه هنرهای معاصر مونترال سپتامبر تا ژانویه 2001

مسئله این است که واژه اگزوتیک exotic ، خود به خود واژه قشنگ و خیال‌انگیزی است. این واژه در اصل انگلیسی، در توصیف چیزی به کار می‌رود که غریب و بیگانه باشد و در عین حال جذاب. این واژه را به همین معنا می‌توان در توصیف کارهای اخیر شیرین نشاط به کار برد. از چشم بیننده غربی کارهای او حتماً و به شدت اگزوتیک است. اما ما به هنگام تماشای کارهای او instalationها یا چیدمان‌های دیداری و شنیداری او، نه با چیزی اگزوتیک، که با فضاهای آکنده از یک exoticism روبرو می‌شویم. برای این اصطلاح راحت نمی‌توان در فارسی معادل پیدا کرد. (غریب و غرباگرایی) غریب‌گردانی برای مثال، معادلی نه رساست و نه چندان گوشنواز.

ما در واقع با افزودن پسوند ism به واژه مورد نظر، آن را از حوزه قاموسی خارج کرده‌ایم. به حیطه گفتمانی انتقال داده‌ایم. در این حالت، اگزوتیسم دیگر نه فقط یک مفهوم که یک جریان فرهنگی است. گستره این جریان از حد کارهای شیرین نشاط بسی فراتر می‌رود. غرضم از این نوشته هم بیشتر روشن کردن یا به دست دادن تعریفی از همین جریان است؛ ضمن آنکه به کارهای شیرین نشاط در نمایشگاه اخیرش در مونتریال به عنوان یکی از موفق‌ترین و مطرح‌ترین مصادیق این جریان می‌پردازیم.

اگزوتیسم به مفهوم عام، یک نحوه دیدن است. یک طور نگاه است. به لحاظ اینکه در این نحوه دیدن نگرنده کیست و موضوع دیدن کیست یا چیست، می‌توان گفت که اگزوتیسم در اساس نگاهی است از غرب به شرق.

در این‌جا، آن چیزِ دیده شده یا نگریسته شده «ما» هستیم. اما اگزوتیسم در جذاب‌ترین شکلش وقتی است که نگرنده و هم نگریسته شده یکی باشد. ...

برای دریافت مقاله روی گزینه‌ی خرید کلیک کنید.

برای خواندن مقالات بیشتر پیرامون شیرین نشاط اینجا را کلیک کنید.