جوزف بویز در 12 مه 1922 در کلیوز از «زخمی که با گچ مرهم یافته بود» به دنیا آمد؛ این عبارتی است که او خود در یادداشت‌های اتوبیوگرافیکش به کار می‌برد. چه کسی می‌توانست تصور کند که تقدیر این است که این بچه در دنیای هنر معاصر تجسم هنرمند مثالی باشد، هنرمندی که در کارش ایده‌ی زخم (که به آلمانی می‌شود Wunde، و کلمه‌ای است نزدیک به Wunder یعنی معجزه) نقشی اساسی بازی نمی‌کند؟