نقاشی طبیعت بیجان؛ اشیاء کوچک، جهان بزرگ به قلم مجید اخگر

میشل فوکو برای دوره‌­های مختلف تاریخ، اپیستمه یا نظام معرفتی خاصی در نظر می­‌گیرد. امکان شناخت ژانرها و مکاتب هنری در درون این اپیستمه­‌ها بهتر فراهم می­‌شود. مجید اخگر در مقاله «اشیاء کوچک، جهان بزرگ» تلاش می­‌کند ژانر نقاشی طبیعت بیجان را با استعانت از روش فوکو تبارشناسی کند. او دوره­‌های مختلف تاریخی ژانر طبیعت بیجان را با استفاده از ساختار شکل­‌گیری و علت­های بروز آنها تبیین می­کند. در این مسیر، از طبیعت بیجانِ نقاشی‌­های کتاب مقدس آغاز می­‌کند. با گذر از رنسانس به گونه­‌های شاخص نقاشی هلند قرن هفدهم می­ رسد.

نویسنده در این بررسی تنها به تاریخ هنرهای تجسمی اکتفا نمی­‌کند. از رهگذر تاریخ علم در مستندسازی کتاب­های علمیِ باستان و بعد اقتصادی در نمایش وفور نعمت به موضوع می­‌نگرد. بخش مهمی از مقاله به شئییت به عنوان عنصر مهم طبیعت بیجان نگاهی فلسفی دارد. از نقطه نظر هایدگر در این قسمت استفاده می­کند. تقسیم­‌بندی مقاله دربارة الگوهای طبیعت بیجان در تاریخ هنر بسیار راهگشا است. شیء به عنوان ذوقِ پرورده، به عنوان کالا و به مثابة دستمایه تأمل در مورد زمان و میرایی، طبقه‌­بندی دقیقی است که بسیاری از آثار این ژانر درآن قابل شناخت و بررسی است. این مقاله به همراه دو مقاله «خاستگاه­‌ها و نخستین مراحل طبیعت بیجان» و «زمینه­‌های تاریخی و مفهومی ژانر طبیعت بیجان» مرجع مناسبی برای شناخت عمیق‌­تر نسبت به ابعاد گوناگون این ژانر هنری است.

برای دریافت مقاله روی گزینه‌ی خرید کلیک کنید. 

برای دیدن تمام مقالات مجید اخگر اینجا را کلیک کنید.

برای مطالعه‌ی مطالب دیگر پیرامون ژانر نقاشی طبیعت بیجان اینجا را کلیک کنید.