فهم و درک ما از زندگی و مرگ با فهم و درک‌مان از زمان پیوند عمیقی دارد. این از آن روست که مرگ گریزناپذیر است، و نیز از آن روست که نفس گذر زمان می‌تواند با خود رویدادهایی اجتناب‌ناپذیر به همراه آورد؛ بنابراین در مواردی چنین گریزناپذیر می‌توان زمان را علت و سبب چیزها دانست. وقتی درباره‌ی اتفاقی احتمالی [در آینده] می‌گوییم «فقط باید زمانش فرا برسد»، منظور ما این است که گذر زمان ناگزیر آن رویداد را فاش و محقق خواهد کرد. یکی از انگاره‌های فرهنگی ما درباره‌ی زندگی این است که به هر یک از ما آدم‌ها در زندگی روی زمین زمان مشخصی اختصاص داده شده است. ...