اندی وارهول را به عنوان یکی از مهم‌ترین هنرمندان قرن بیستمی می‌شناسند. او موفقیت هنری‌اش را از سال 1964 با آثاری چون «جعبه‌های بریلو»، «گل‌ها» و مجموعه‌ی «مرلین» خود آغاز کرد. از آن پس نه تنها به یکی از مهم‌ترین هنرمندان مدرن بلکه به یکی از پول‌سازترین‌ آن‌ها تبدیل شد. پیتر کاتنبرگ اما در این مقاله بر ارزش هنری و فرهنگی آثار وارهول تأکید دارد و به ارزش اقتصادی کارها نپرداخته است. او با بررسی زندگی شخصی وارهول و تأثیراتش بر خلق آثاری چون «قوطی‌های کمبل» و «کوکاکولا» به جنبه‌ای از آثار وارهول پرداخته است که چطور او توانسته با بازنمود امر واقع، به واقعیت روزمره ویژگی هنرمندانه ببخشد.

او در بررسی ایده‌ی تصاویر تکثیرشده‌ی وارهول به‌خصوص در آثاری چون مجموعه‌ی «شام آخر» سعی دارد مسئله‌ی بارز مذهب و هنر را بررسی کند که به اعتقاد او وارهول به دگرگونی این مفهوم کمک کرده بود. سپس در انتهای مقاله در مصاحبه‌ای این وجوه را بیشتر شرح خواهد داد.

برای دریافت مقاله روی گزینه‌ی خرید کلیک کنید.