احمد امین‌نظر پس از هشت سال اقامت در آلمان بین سال‌های ۱۳۶۴ تا ۱۳۷۲، علی‌رغم مشکلات کمترش در آنجا، به ایران باز می‌گردد و آثارش را در کشور به نمایش می‌گذارد. انتخاب او به عنوان یکی از ده هنرمند برتر معاصر ایران نشان می‌دهد که تصمیم به بازگشت و مهاجرتی دیگر، تا چه اندازه برای هنر تجسمی ایران مفید بوده و به احتمال زیاد قوة خلاقه او را در زمینی مناسب بارور کرده است. نه به دلیل آزادی و حاصل‌خیزی این زمین، بلکه به خاطر وجود مخاطبینی که نشانه‌ها و عناصرآثار امین‌نظر، برای آنها چیزی بیش از نشانه‌های اگزوتیک شرقی‌اند.