ساندرا مک‌موریس جانسون، از هنرمندان معاصر، در جایی می‌گوید با اینکه همیشه عاشق گوگن است، اما از نگاه کردن به نقاشی‌های او معذب می‌شود زیرا بسیاری از آثار وی دخترکانی سیزده ساله را به شیوه‌ای بسیار وسوسه‌انگیز به تصویر می‌کشد. من هر وقت که به واکنش خود در مورد بالتوس فکر می‌کنم، یعنی همان هنرمندی که به نظر من بهترین نقاشی‌هایش بسیار هم زیبا هستند، به یاد معذب بودن جانسون از آثار گوگن می‌افتم. اما این نقاشی‌ها اگر نگوییم به شکلی وسواس‌گونه، دست‌کم تا حد بسیار زیادی پرتره‌های وسوسه‌آفرین دختران پیش از بلوغ است. لازم به ذکر است که بالتوس که برخی او را «نقاش لولیتا» می‌خوانند، با اعلام وفاداری خود به فرمالیسم انتقاد‌های صورت گرفته نسبت به سوژه آثار خود را رد کرده است. اما، من به‌عنوان یک پراگماتیست نمی‌توانم در پشت تمایز بین فرم و محتوا پنهان شوم. همان‌طور که نمی‌توانم بر تقابل میان هنر و زندگی صحه بگذارم.