عصر ما عصر تغییرات سریع است. پیشرفت تکنولوژیک و تحرک اجتماعی، هر دم جهان را دگرگون می‌سازند. فرو‌افتادگان زمانه ما آنهایی هستند که نتوانسته‌اند خود را با روند سریع تغییرات سازگار كنند. کمی باعث تعجب است که نهادهای آموزشی و رسانه‌های جمعی نیز تبدیل به اهرم‌های اشاعه دهنده اصل سازگاری با پویایی و خط‌مشی تحول‌خواهی شده‌اند. البته در جایی که محافظه‌کاری عملی زیانبار و مذموم به‌شمار می‌آید، انسان نمی‌تواند انتظاری جز این نیز داشته باشد. اما آیا یک ناحیه کوچک وجود ندارد که ستایش تغییر در آنجا تقریباً تناقض‌آمیز است؟کارکرد اجتماعی بنیادین موزه "حفظ کردن" است، موزه باید محافظه‌کار باشد، اگرچه بدیهی است که این کارکرد منافاتی با فعال بودن ندارد.