مقاله‌ی «آن‌که گفت آری، آن‌که گفت نه» نوشته‌ی سینا دادخواه به نویسنده‌ی ایرانی اسماعیل فصیح می‌پردازد. نویسنده‌ای که زندگی‌اش در مهاجرت گذشت و مردی میان ماندن و رفتن بود. از تهران به آمریکا رفت ولی با مرگ همسر و فرزند نروژی‌اش دوباره به تهران بازگشت. مدتی را در خوزستان سپری کرد اما تهران را محل زندگی‌اش تا به آخر عمر دید. اسماعیل فصیح در طول زندگی نه تنها زندگی‌اش با مهاجرت عجین شده بود بلکه در رمان‌هایش نمود بسیار داشت. سینا دادخواه در این مقاله با معرفی شخصیت‌های مشهور رمان‌های او و تحلیل آن‌ها این تأثیر را واکاوی می‌کند. از متن:

اسماعیل فصیح را دیر کشف کردم و در همان برخورد اول شیفته قصه‌هایش شدم. ما هم‌شهرکی بودیم. ساکن اکباتان‌. یک بار در کتابفروشی شهرک دیده بودمش. این آخری ها بعد از سکته‌‌ای ناقص‌ حال خوشی نداشت. حواس‌پرت بود و آثار پیری و زوال در پیکر و صورتش مشخص. فصیح خیلی زود در ذهنم به هیأت یک آدم فضایی‌ درآمد...