مستند نگاری توسط عكاسان غربی طی این سال‌ها، تحولات فراوانی به خود دیده است. در سال‌های اولیه ورود دوربین عكاسی به ایران، بازنمایی مظاهر سنتی، ثبت دنیای گذشته و جنبه‌های غریب و شگفت‌انگیز آن و قوم نگاری‌های مردم شناسانه موضوع بسیاری از عکس‌های عکاسان خارجی در ایران بود؛ با نزدیک شدن به دوره معاصر، بر ابعاد زیبایی شناسانه و شخصی این روایت "مستند" افزوده شد و به تدریج ارتباط نزدیك‌تری با زندگی روزمره پیدا كرد.