ما در دورانی زندگی میکنیم که تمایل سوزان به نوآوری همهجا حکمفرماست. دورانی که در تلویزیون، مجلس، ادبیات، و هنر، “فریاد” رایج است. همه بسیار فریاد میزنند تا آنچه را که تصور میکنند جدید است با بلندترین صدا اعلام کنند. اما موراندی الگوی دیگری به ما نشان میدهد: او به ما میگوید که چطور میتوان زمزمه کرد بدون آنکه هرگز خود را تکرار کرد، و اینکه چگونه توانایی ما برای درک جهان میتواند نامتناهی باشد بیآنکه ویرانگر شود. چگونه عشق ما به چیزها میتواند شدید باشد بیآنکه به خشونت بکشد، و چگونه آرزوهای ما برای آینده میتواند مداوم و زاینده باشد بیآنکه زشت و مبتذل گردد./ اُمبرتو اِکو
.
مستندِ “غبار موراندی” ساختهی ماریو کیمِللو دربارهی همین زمزمهی بیتکرار با جهان، درکِ نامتناهی غیرویرانگر، عشقِ شدیدِ بیخشونت و آرزوهای مداوم و زایندهی باشکوه است: گشتوگذاری صمیمی در سه خانه و آتلیهی نقاش و گفتگویی ساده و سرراست با همسایگان، آشنایان و کارشناسان کار او.
برای دانلود فیلم اینجا را کلیک کنید.
برای دانلود فیلم با زیرنویس مجزا، اینجا را کلیک کنید.
*در شمارهی ۲۰ مجله و در فصل «حرفه: نقاش» پروندهای دربارهی جورجو موراندی تهیه و منتشر شده است. برای دانلود و مطالعهی مقالات مرتبط، اینجا را کلیک کنید.
همچنین در شمارهی ۴۸، مقالهای با عنوان «موراندی و جستوجوی شیئیت» نوشتهی استیون کراول و با ترجمهی پیمان امیدوار به چاپ رسیده است. برای دانلود و مطالعهی مقاله اینجا را کلیک کنید.
گزیدهای از آثار: